Δήμος Φαιάκων
Βρισκόμαστε σχεδόν ένα χρόνο από τις ερχόμενες Ευρωπαϊκές Εκλογές του 2009 και θα κληθούμε για μια ακόμη φορά να εκλέξουμε ποια από τις πολιτικές παράταξης θα μας εκπροσωπήσει στο Ευρωκοινοβούλιο για τα επόμενα πέντε χρόνια. Αναρωτιέμαι αν πραγματικά είμαστε ενήμεροι το γιατί ψηφίζουμε.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που θα μπορούσαν να μας το επιβεβαιώσουν αυτό. Ένα από αυτά, είναι ότι οι πολίτες και ειδικότερα η νέα γενιά, δεν γνωρίζει ουσιώδη στοιχεία που αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πράγματα που θα έπρεπε να είχαμε διδαχτεί στο σχολείο όπως: το πότε, το γιατί, ποιες ήταν οι χώρες που κίνησαν αυτή την διαδικασία, πάνω σε πια πρόταση κινήθηκαν, που ήταν αποτέλεσμα ποιών γεγονότων για να συζητάμε σήμερα για Ενωμένη Ευρώπη.
Στην δικιά μου σχολική εποχή 1990-1996, από το Γυμνάσιο έως και την τρίτη Λυκείου, η 9η Μαΐου περνούσε σχεδόν απαρατήρητη. Η πρόταση του Robert Schuman για την συνένωση των βιομηχανιών άνθρακα και χάλυβα της Δυτικής Ευρώπης που υλοποιήθηκε το 1951 και υπογράφηκε στη Ρώμη ως ΕΚΑΧ, η ίδρυση της ΕΟΚ, η ίδρυση της Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας και αργότερα συγχώνευση των δυο οργάνων της ΕΟΚ και ΕΚΑΧ για μεγαλύτερη και αποδοτικότερη λειτουργία του οργάνου το 1967. Η δυνατότητα των Ευρωπαίων Πολιτών να εκλέγουν τους εθνικούς τους αντιπροσώπους το 1979. Οι Συνθήκες του Μάαστριχτ και της Νίκαιας. Οι μετέπειτα γεωπολιτικές της διευρύνσεις, και τέλος η Συνθήκη της Λισσαβόνας. Τόσα γεγονότα που αφορούν την Ευρώπη και κανένας Ευρωπαίος ή τουλάχιστον Έλληνας δεν έχει αναπτύξει ένα υπερεθνικό συναίσθημα για την νέα μας πατρίδα.
Τόσο οι παλιές γενιές, όσο και οι νέες, δεν αισθάνονται ότι ανήκουν εκεί. Στο χώρο λείψεις των κεντρικών αποφάσεων. Δεν μας έχει δοθεί η δυνατότητα να ψηφίζουμε άμεσα και με βάση τα πολιτικά μας κριτήρια μια επιτροπή που θα εκπροσωπεί την εκλογική βάση της Ευρωπαϊκής Κοινωνίας. Δεν μας έχει δοθεί άμεσα η δυνατότητα να τιμωρήσουμε τους διοικούντες για λανθασμένες πολιτικές επιλογές, όπως έχουμε την δυνατότητα να το πράττουμε στην χώρα μας. Η σημερινή Ευρωπαϊκή Επιτροπή των είκοσι πέντε μελών είναι ένα περίεργο κράμα Επιτρόπων από τις χώρες που διατελούν κυβερνητική θητεία την τρέχουσα περίοδο. Αναρωτιέμαι πως μπορούν να λάβουν κοινές αποφάσεις οι Σοσιαλιστές και οι Χριστιανοδημοκράτες , που είναι από τα μεγαλύτερα Κόμματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να είναι προς όφελος των Ευρωπαίων Πολιτών.
Με βάση τα παραπάνω ιστορικά γεγονότα που αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρώ ότι ο επόμενος στόχος των Ευρωπαίων Ηγετών, θα πρέπει και είναι αναγκαίο να προχωρήσουμε όλοι μαζί προς την Πολιτική Ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης γιατί:
Η Κοινωνία ζητά και θέλει την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης για πάψει πλέον να πλανάτε ο Ευρωσκεπτικισμός για το ποια Ευρώπη θέλουμε.
Με την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης η Κοινωνία θα αισθανθεί ότι λαμβάνει μέρος στις μέχρι σήμερα απρόσωπες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωκοινοβουλίου.
Με την πολιτική ενοποίηση η Ευρώπη θα έχει πιο ισχυρή θέση μέσα στην παγκόσμια κοινωνία και δεν θα επιτρέπει να διαχειρίζονται την εσωτερική της τύχη άλλες δυνάμεις.
Με την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης η Κοινωνία θα έρθει πραγματικά πιο κοντά στο όραμα των Ευρωπαίων Ηγετών για μια Ευρώπη χωρίς σύνορα και σίγουρα θα αγκαλιάσει τους θεσμούς της με περισσότερη σοβαρότητα.
Με την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης θα δώσουμε την δυνατότητα στις Νέες Γενιές να αντιληφθούν τι είναι πλέον εθνική και τι υπερεθνική συνείδηση και πόσο βαρύνουσα σημασία έχει η εκλογική διαδικασία των Ευρωπαϊκών Εκλογών για το μέλλον τους.
Νικολούζος Τάσος
Κέρκυρα
a.nikolouzos@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου